Układanie mieszanki

Zasadniczą właściwością wibracyjnego rdzenia formującego jest możliwość ustawienia oparć wewnątrz kadłuba w sposób umożliwiający swobodę ruchu, zamiast zwykłego sztywnego zamocowania oparć wału mimo- środowego. Urządzenie wibracyjne składa się z trzech wibratorów połączonych ze sobą wałami z ześrodkowanymi elementami i elastycznymi złączami. Wał rdzenia formującego jest wprowadzany w ruch bezpośrednio silnikiem elektrycznym; zabezpieczenie przed nadmiernym obciążeniem zapewnia się elektroautomatyką (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zaletą maszyny CM-563M jest całkowity brak wibracji na stanowiskach roboczych. Przy tym mniejsze jest przenoszenie wibracji z rdzenia formującego na wyżej wspomniane urządzenie, przednie i tylne boki, rolki podtrzymujące, jak również z podkładu na metalową konstrukcję stołu. Maszyny omawianej konstrukcji wprowadzono w wytwórniach w Moskwie i wielu innych miastach Związku Radzieckiego, co w 1968 r. zapewniło produkcję 1,8 min m³ płyt, a w 1969 r. - powyżej 3 min m^s (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rozpowszechnione schematy technologiczne agregatowo-potokowej produkcji elementów sprężonych. Na schemacie wskazanym na rys. 27-6a przewidziano ich wytwarzanie z elektrotermicznym naciągiem zbrojenia (z prętów i z drutu), z ukształtowanymi główkami, przyspawanymi króciakami lub pętlami, jak również w postaci gładkich prętów z zamocowaniem ich zdejmowanymi zaciskami. Schemat pokazany na rys. 27-6b pozwala wykorzystać elektrotermiczny naciąg nawijanego w sposób ciągły zbrojenia z drutu lub splotów. Mechaniczny naciąg zbrojenia można przeprowadzić według schematu (uprawnienia budowlane).

Technologiczny schemat

Technologiczny schemat i wykres technologicznego procesu agregatowo- -potokowej produkcji płyt sprężonych o długości 12 m dla stropów budynków przemysłowych. Mieszankę betonową (o konsystencji 20-30 s) układa się w żebrach wyrobu przy pierwszym przejściu rozdzielacza z jego skrajnych małych zasobników. Po zagęszczeniu na stole wibracyjnym mieszanki w żebrach wyrobu przy ruchu wstecznym rozdzielacza układa się ją w płycie z następnym zagęszczeniem i wyrównaniem jej powierzchni za pomocą zagęszczającego urządzenia wibracyjnego (program egzamin ustny).

Układanie mieszanki należy rozpocząć najpóźniej 45 min. po jej przygotowaniu i prowadzić nieustannie aż do zakończenia dostawy, zwracając szczególną uwagę na jakość wypełniania przypodporowych odcinków żeber podłużnych. Następnie formę z wyrobem przewozi się suwnicą, za pomocą samoregulującego się zawiesia, do komory naparzania (opinie o programie). Naparzanie rozpoczyna się po wstępnym dojrzewaniu betonu w komorze przy jego temperaturze nie mniejszej niż 15°C; naparzanie przeprowadza się według średniego reżymu (uściślonego w laboratorium): podnoszenie temperatury do 80°C - 2,5 godz., nagrzew - 6 godz., obniżanie temperatury - 2 godz (segregator aktów prawnych). Po otworzeniu boków formy natychmiast zwalnia się stopniowo w sposób ciągły naciąg zbrojenia podłużnych żeber za pomocą czterech lewarów (na stanowisku rozformowania i przygotowania form), bez uprzedniego podciągania jednocześnie całego zbrojenia z obu czołowych końców formy. Następnie zbrojenie przecina się, obcina jego wystające końce i pokrywa je ochronną warstwą zaczynu cementowego. Płyty zdejmuje się w kierunku pionowym, stopniowo przy użyciu zawiesia.

Na rysunku 27-9 pokazano agregatowo-potokową linię Giprostrommasza do produkcji głównie płyt dachowych 3,0X12 i 1,5X12 m; linie takie można w razie potrzeby wykorzystać również do wytwarzania innych wyrobów (np. belek o długości do 9 m), uwzględniając przy tym, że największy udźwig stołu wibracyjnego wynosi 24 T (promocja 3 w 1).

Na formy do produkcji płyt zużywa się duże ilości metalu. Natychmiastowe rozformowanie wyrobu pozwala znacznie obniżyć potrzebną ilość metalu na każdej linii technologicznej i zmniejszyć pracochłonność rozformowania.