Ustawienie rusztowania

Dla porównania układu zastępczego składającego się z dwóch sił skupionych z układem pierwotnym obciążenia ciągłego, obliczono dla obu układów powierzchnie wykresów momentów i sił poprzecznych, wielkości ugięć oraz wartości energii sprężystej. Niewielką różnicę między obu układami co wskazuje, że stosowanie układu zastępczego można uznać za dopuszczalne (program uprawnienia budowlane na komputer)..

Ustawienie rusztowania -pod aparaturę pomiarową i stemplowań zabezpieczających prowadzenie badań jest przedostatnim etapem robót przygotowawczych. Przedmiotem badań są przeważnie elementy konstrukcyjne nośne nowego typu (prototypy) lub elementy, co do których istnieją zastrzeżenia odnośnie wadliwości projektu lub wykonawstwa. W związku z tym wymagane jest zachowanie środków ostrożności z uwagi na możliwość zniszczenia elementu przy badaniu i wynikające stąd niebezpieczeństwo dla przeprowadzających badania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W tym celu w każdym typie stenda badawczego należy przewidzieć odpowiednie podparcie (stemplowanie zabezpieczające), które podtrzymałoby element w przypadku jego zniszczenia. Stemplowanie to musi być tak zaprojektowane i wykonane, aby mogło przenieść ciężar elementu i balast obciążeniowy, z uwzględnieniem możliwej asymetrii obciążenia i odpowiedniego współczynnika dynamicznego. Odstęp wierzchu stemplowania zabezpieczającego od spodu badanego elementu powinien być większy od przewidzianego ugięcia, aby w razie załamania elementu uderzenie o stemplowanie nie było zbyt gwałtowne. Zwykle daje się odstęp 5-8 cm, ale nie więcej niż 1/30 1, gdzie l - rozpiętość w świetle podpór Ul.

Niezależnie od wspomnianego stemplowania należy wykonać oddzielne rusztowania pod aparaturę pomiarową (uprawnienia budowlane). Wierzch tego rusztowania powinien mieć poziome półki drewniane oddalone od spodu badanego elementu o ok. 20 cm. Na półkach tych będą ustawione czujniki na statywach.
Rusztowanie dla ustawienia aparatury powinno być zabezpieczone od wpływów zewnętrznych.

Przebieg właściwych prac badawczych. Etap ten obejmuje następujące czynności: ustalenie liczby elementów oraz terminu rozpoczęcia badań, ustawienie aparatury pomiarowej, przyłożenie sił lub nanoszenie balastu (obciążenie), pomiary odkształceń - ugięć 1 naprężeń, pomiary rys, usuwanie balastu - odciążenie, obserwacja zniszczenia elementu, dokonywanie odczytów na aparaturze pomiarowej, prowadzenie kroniki badań (program egzamin ustny).
Ustalenie liczby elementów do badań zależy zarówno od rodzaju elementu jak i od celu samych badań. W przypadku badań elementów prototypowych dla celów atestacji lub badań naukowych liczbę elementów doświadczalnych uzależnia się od liczby parametrów, które mają być określone z otrzymanych wyników badań.

Ustawienie aparatury pomiarowej

W przypadku kontroli bieżącej produkcji w zakładzie liczbę elementów do badań wytrzymałościowych określają odpowiednie przepisy w oparciu o normę PN/N-03010. Statystyczna kontrola jakości losowy wybór sztuk do próbek (opinie o programie).
Na przykład wg „Warunków technicznych odbioru, transportu i przechowywania materiałów budowlanych”  dla sprawdzenia wytrzymałości belek typu DMS na zginanie należy pobrać 2% belek losowo wybranych z przyjmowanej partii, nie mniej jednak niż 3 sztuki.

Ogólnie przyjmuje się do badań 1% całej ilości kontrolowanej partii elementów, ale nie mniej niż trzy sztuki. Przy negatywnych wynikach badań chociażby jednego z wybranych elementów, dobiera się dodatkowo liczbę uzupełniającą i wg wyników badania tych ostatnich sądzi się o jakości całej partii. Wyniki badań zapisuje się w specjalnym dzienniku laboratoryjnym.
Ustawienie aparatury pomiarowej prowadzone jest zgodnie z schematem rozmieszczenia punktów pomiarowych (segregator aktów prawnych).

Powierzchnia elementu w miejscu, w którym będzie dotykała iglica czujnika powinna być gładka i prostopadła do osi iglicy, aby w czasie odkształcenia się konstrukcji ostrze iglicy nie mogło się ześliznąć i zmienić poziom przyłożenia.
W tym celu nieraz są stosowane płytki metalowe lub szklane przyklejane do powierzchni konstrukcji.

Do spodu zakrzywionej powierzchni (np. sklepienie elementu) przytwierdza się płytki o przekroju klinowym i spodniej powierzchni poziomej (promocja 3 w 1). Dobre ustawienie czujników charakteryzuje się tym, że przy lekkim uderzeniu dłonią półki wskazówki wszystkich czujników natychmiast zaczynają drgać.