Wada żelbetu

Ta istotna wada żelbetu jest zupełnie wyeliminowana w betonach sprężonych. Sam fakt, że w elementach sprężonych nie ma w ogóle stref rozciąganych dowodzi tego (nie mówiąc już o tym, że beton poddany ściskaniu odznacza się podwyższoną wytrzymałością na rozciąganie), że elementy z betonu sprężonego są na przykład w wysokim stopniu odporne na pęknięcia włoskowate, wywołane czy to wstrząsami przy transporcie lub wbijaniu, czy też skurczem (program uprawnienia budowlane na komputer). Cecha ta w budownictwie morskim ma pierwszorzędne znaczenie.

Beton sprężony odznacza się również większą niż żelbet odpornością na zmęczenie i obciążenie zmienne. Dowodem tego są na przykład znane doświadczenia Freyssineta z dwoma słupami poddanymi obciążeniom oscylującym. Słup żelbetowy rozsypał się po paru tysiącach zmian obciążenia, młodszy zaś od niego słup z betonu sprężonego, obliczony na te same momenty gnące, wytrzymał bez żadnych widocznych zmian pół miliona wahnięć (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W budownictwie morskim niektóre budowle (falochrony) są narażone na działanie sił oscylujących. W tych warunkach wspomniana cecha betonu sprężonego jest bardzo pożądana.

Dzięki możliwości stosowania i należytego wyzyskania wyborowych materiałów uzyskuje się znaczne obniżenie ciężaru własnego, przy równoczesnym powiększeniu sztywności elementów wykonywanych z betonu sprężonego, w stosunku do elementów żelbetowych tej samej nośności lub tych samych wymiarów zewnętrznych (uprawnienia budowlane). Daje to w konsekwencji znaczne oszczędności na sile i czasie w transporcie i manipulacji takimi elementami. W budownictwie morskim jest to cecha szczególnie dodatnia, zwłaszcza do wszelkich elementów pływających; dzięki zmniejszeniu ciężaru własnego uzyskują one znacznie mniejsze zanurzenie, co stanowi nieraz wielkie ułatwienie w rozwiązywaniu różnych problemów konstrukcyjnych i wykonawczych (program egzamin ustny).

Oszczędność stali w betonie

Oszczędność stali w betonie sprężonym dochodzi do 75% w stosunku do zużycia jej w konstrukcjach żelbetowych. Korzyści stąd płynących nie trzeba tłumaczyć.
Wady betonów sprężonych wypływają głównie z „młodości" ich techniki, z braku niektórych materiałów składowych na rynku krajowym, z braku sprzętu, z braku doświadczenia w projektowaniu, z nieopanowania techniki przez przedsiębiorstwa wykonawcze itp. Braki te niewątpliwie z biegiem lat będą usuwane. Najpoważniejszym jednak brakiem są pewne trudności, na które w praktyce napotyka realizacja trwałego wstępnego sprężania betonu (opinie o programie).

Do zjawisk, które wpływają na to, że naprężenia wstępne, będące zasadniczym, istotnym elementem schematu statycznego konstrukcji sprężanych, ulegają z czasem obniżeniu się, należą przede wszystkim pełzanie i skurcz betonu. Pełzanie jest to, jak wiadomo, zjawisko powolnego plastycznego odkształcania się betonu pod wpływem stałego nacisku. Powoduje ono skracanie się belki sprężonej, a w konsekwencji spadek napięcia w jej armaturze. Skurcz betonu jest również przejawem odkształcania się, jednakże nie pod wpływem naprężeń, lecz jako skutek pewnych zjawisk fizyko-chemicznych zachodzących w samym betonie, a zależnych od warunków jego wyrobu - przede wszystkim zaś od zawartości wody (segregator aktów prawnych).

Poza tymi dwoma zjawiskami na obniżenie się napięcia w armaturze konstrukcji sprężonych mają wpływ: pełzanie stali uzbrojenia w czasie naciągu strun oraz sprężyste skrócenie się belki w chwili jej obciążenia siłami zewnętrznymi. Pewne straty w napięciu powoduje również poślizg armatury w zakotwieniach. Tabela 2.8 zestawia udział wpływu poszczególnych zjawisk na wartość odkształceń betonu.

Zmniejszenie wpływu omówionych czynników jest możliwe przy zastosowaniu odpowiednich środków, i tak:
- pełzanie, skurcz i odkształcenia sprężyste betonu można zmniejszyć stosując kruszywo o wysokiej wytrzymałości, obniżając wskaźnik wodno- -cementowy betonu, wprowadzając przy wyrobie elementów metody zagęszczania betonu, jak wibrowanie, wirowanie, prasowanie itp.;
- pełzanie stali można obniżyć, utrzymując armaturę przez pewien czas w naciągu pod naprężeniem wyższym niż przewidywane naprężenie sprężające (o ok. 5%), a także stosując bardziej wyborowe gatunki stali;
- poślizg w zakotwieniach można zmniejszyć przez staranne ich wykonanie, a także przez powiększenie przyczepności armatury (promocja 3 w 1).