Wiązar uprawnienia budowlane

Wiązar charakteryzuje się większą sztywnością od omówionego poprzednio i może być przewożony na budowę w całości. Środek ciężkości wiązara, podobnie jak w poprzednim wiązarze, leży poniżej poziomu podpór. Dzięki temu wiązar o takim obrysie jest łatwiejszy do montażu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Aby bez utrudnień wykonać pas dolny z pojedynczego kątownika, jego kształt jest linią łamaną w dwóch punktach, a nie linią paraboli. Wysokość wiązara przyjęto równą 1/18 rozpiętości. Pas górny zaprojektowano z pojedynczego kątownika o półkach skierowanych do góry.

Taki kształt pasa wymaga podkładek umożliwiających ułożenie płatwi lub płyt dachowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Kształt pasów umożliwia bezpośrednie przyłączenie słupków z pojedynczego kątownika i krzyżulców z pręta okrągłego. Smukłość rozciąganych krzyżulców przekracza 300. Styk warsztatowy pasa dolnego najkorzystniej jest wykonać, stosując spoinę czołową z dodaniem poziomej blachy łączącej półki kątownika i przenoszącej siłę wynikającą z różnicy naprężeń dopuszczalnych materiału i spoiny. Krzyżulce w miejscu zetknięcia się z pasami zgrzewa się lub spawa. Aby uniknąć gromadzenia się kurzu lub innych osadów w zagłębieniu kątownika pasa górnego, można ten rowek wypełnić betonem lub inną trwałą masą.

Wiązary systemu M. E. mają układ skratowania. Wszystkie pręty są wykonane z pojedynczych kątowników równoramiennych (uprawnienia budowlane). Płatwie są układane tylko nad tymi węzłami pasa górnego, w których zbiegają się krzyżulce. Punktem wyjścia przyjętej siatki geometrycznej jest fakt, że równoramienny kątownik walcowany na gorąco ma maksymalny promień bezwładności większy dwukrotnie od minimalnego promienia bezwładności. Ustawiając kątownik symetrycznie w stosunku do płaszczyzny kraty uzyskuje się jednakowe smukłości giętne przy wyboczeniu pasa górnego w płaszczyźnie kraty i z płaszczyzny kraty. Jak wiadomo, profil poddany ściskaniu jest przy dostatecznie grubych ściankach tym bardziej oszczędny, im większy jest przy tym samym przekroju promień bezwładności. Przy porównaniu wiązara z rur z wiązarem systemu M. E. widać, że na pas górny potrzebny jest ten sam przekrój. Kątownik 130 x 130 x 12 mm ma przekrój 30 cm2 i promień bezwładności iy = 5,0 cm, natomiast rura 146 x 7 mm ma przekrój 30,6 cm2 oraz i = 4,92 cm (program egzamin ustny).

Cena rur

Należy tylko zwrócić uwagę na to, że przy rozwiązaniu pasa górnego z rur jest niepotrzebny dodatkowy słupek podpierający pas w płaszczyźnie kraty. Jednak cena rur jest wyższa od ceny kątowników walcowanych na gorąco. Na słupki daje się bardzo małe kątowniki, gdy siły w nich są równe zeru. Należy je wymiarować na maksymalną smukłość lub siłę ściskającą równą 1/100 siły w pręcie podpieranym (opinie o programie).

Krzyżulce mogą być wykonane z kątowników lub z innych kształtowników.
Złącze krzyżulców z pasami wykonuje się za pośrednictwem blachy węzłowej. Pręty skratowania są wycięte na końcach i nasunięte na blachę węzłową.
Słupki są przyspawane do pasa bezpośrednio. Uzyskuje się dzięki temu dobre zabezpieczenie przed skręcaniem pasa górnego (segregator aktów prawnych).

Wiązary systemu M. E. dają przeciętnie oszczędność stali 25-4-30%. Do porównania przyjęto wiązary o skratowaniu, które miały pręty złożone z dwóch kątowników równoramiennych. Źródłem oszczędności jest tu obniżenie przekroju pasa górnego oraz usunięcie przewiązek i przepon.
Wiązar o niedużej rozpiętości, który może również służyć jako płatew. Wiązar tego typu stosowany jest do dachów jednospadowych.

Kratownice mogą być ustawione na podporach na jednakowym poziomie prostopadle do kierunku spadku lub na różnych poziomach równolegle do kierunku spadku (promocja 3 w 1). Przy rozpiętościach 9 m najczęściej są to dachy bez płatwi. Siatka geometryczna kratownicy jest taka sama, lecz przekroje prętów mają tu inne kształty. Pas górny jest wykonany z dwóch kątowników rozstawionych na grubość przewiązek, a pas dolny z teownika.

Krzyżulce ściskane przyjęto z pojedynczego kątownika, a krzyżulce rozciągane z dwóch prętów okrągłych o małej średnicy bez przewiązek. Taki układ zapewnia prostotę wykonania w wytwórni, chociaż pas górny można dać również z przylegających do siebie kątowników.