Wielkość modułu sprężystości betonu

Wielkość modułu sprężystości betonu z pumeksu hutniczego badał Skalould, Wartości E podawane w zależności od ciężarów objętościowych betonu wynoszą: y = 1400 kG/m3, Eb - 80 000 kG/cm2; y = 1900 kG/m3, Eb = - 160 000 kG/cm2. Dla betonu o y = 2000 kG/m3 otrzymana przez autora wartość Eb jest stosunkowo wysoka, wynosi bowiem średnio Ei, = 225 000 kG/cm2 przy wytrzymałości betonu od 200-250 kG/cm2. Wytrzymałość betonu o mniejszych ciężarach objętościowych wynosiła od 50 do 150 kG/cm2 (program uprawnienia budowlane na komputer).

Beton z wielkopiecowego żużla granulowanego. Podstawowym kierunkiem wykorzystania żużla granulowanego jest stosowanie go do produkcji spoiwa. Zastosowanie jako kruszywa do betonu ma znaczenie drugorzędne. Drobna granulacja, mała wytrzymałość mechaniczna oraz znacznie rozwinięta powierzchnia ziarn kruszywa ogranicza stosowanie go do betonów niskich marek.
Najczęściej z żużla granulowanego wykonuje się betony o wytrzymałości 15-25 kG/cm2, które znajdują zastosowanie w budownictwie indywidualnym 1-2-kondygnacjowym wykonywanym metodą ścian litych w deskowaniach przestawnych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Uzyskanie betonu tej wytrzymałości wymaga stosowania ok. 50-100 kG cementu i 250-300 kG wapna hydratyzowanego na 1 m3 betonu. yb betonu wynosi 1500-1800 kG/m3. Dodatek wapna jest konieczny ze względu na polepszenie urabialności masy betonowej oraz zmniejszenie zużycia cementu.
Wyższe wytrzymałości betonu rzędu 30-90 kG/cm2 wymagają stosowania mikrowypełniacza. Doświadczenia zakładu prefabrykacyjnego w Częstochowie oraz badania Szmita i Roszaka wskazują na możliwość uzyskiwania betonów o R28 = 50-90 kG/cm2 przy stosunkowo ekonomicznym zużyciu cementu, dzięki zastosowaniu dodatku popiołu lotnego (uprawnienia budowlane). Jak wykazały badania Lebdy otrzymanie betonu tej wytrzymałości bez dodatku popiołu lotnego wymaga znacznego nieuzasadnionego ekonomicznie zużycia cementu.

Beton z łupków spiekanych

Charakterystyczną cechą betonów z wielkopiecowego żużla granulowanego jest duży przyrost wytrzymałości w czasie. Przyrost ten po paru latach w sprzyjających warunkach dochodzić może (dla betonów niskich marek) nawet do 100%. Zjawisko to tłumaczy się ukrytymi własnościami hydraulicznymi samego żużla. Własności te (pomijając zastosowania do produkcji spoiw) wykorzystywane są między innymi do budowy dróg (program egzamin ustny). Ostatnio np. często stosuje się jako podbudowę dla autostrad mieszaninę żużla kawałkowego z granulowanym.
Beton z żużla wielkopiecowego kawałkowego. Żużel wielkopiecowy kawałkowy jest w zasadzie ze względu na swoje własności zaliczany do grupy kruszyw zwykłych. Wykonywane z niego betony zwarte posiadają K28 do 300 kG/cm2 w granicach 2200-2300 kG/m3, przy czym korzystniejsze wyniki wytrzymałościowe uzyskuje się stosując zamiast frakcji żużlowej 0-2 mm - piasek naturalny. Do betonów lekkich z tego kruszywa zaliczane są jedynie betony jamiste. Wykonywane mogą być z frakcji 410 mm lub 10-20 mm. Wytrzymałość betonu w zależności od ilości cementu waha się w granicach od 30 do 90 kG/cm2, - od 1500 do 1800 kG/m3 (opinie o programie). 

Orientacyjne składy betonów jamistych z żużla kawałkowego. W Polsce jak dotąd żużel kawałkowy tylko w niewielkim procencie jest stosowany dla celów budowlanych. Zdecydowana większość jest wykorzystywana dla celów drogowych. Jednym z ciekawszych przykładów zastosowania jest wykonanie w Katowicach, na terenach objętych szkodami górniczymi trzeciej kategorii, 3 budynków hoteli robotniczych z betonu jamistego w deskowaniach przestawnych. Eksploatowane od 1958 r. zachowują się w zupełności zadowalająco (segregator aktów prawnych).

Z produkowanego w Polsce kruszywa Knurów otrzymywać można betony o szerokim zakresie wytrzymałości 20-350 kG/cm. Jest to w tej chwili jedno z najlepszych kruszyw lekkich dostępnych na rynku krajowym. Badania Gacy, Wielocha, Robakowskiego, Szmita i Tenerowicza, Roszaka pozwoliły na zebranie obszernego materiału doświadczalnego dla tego rodzaju betonów (promocja 3 w 1).