Wielkości statyczne

Wielkości statyczne oblicza się wg ogólnych równań stanu błonowego lub zgięciowego. W przypadku krzywych południków nie omówionych w tym rozdziale, projektant musi - na podstawie ogólnych równań - wyprowadzić wzory potrzebne do obliczenia wielkości statycznych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Różnorodność konstrukcji takich zbiorników ilustrują następujące przykłady.

W niektórych przypadkach podano również sposób ich obliczenia.
Żelbetową wieżę wodną o dwóch zbiornikach o pojemności 500 i 100 m3 wykonano w roku 1952 w Banoli k. Neapolu. Pierwszy zbiornik przeznaczony jest dla wody przemysłowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Dno jego leży na wysokości 35,00 m od powierzchni ziemi. Drugi znajduje się na poziomie +27,00 m i jest przeznaczony na wodę pitną. Konstrukcja zbiornika wody pitnej i wieży nie odbiega od rozwiązań powszechnie przyjętych, górny zbiornik natomiast ma postać cienkościennej łupiny o kształcie kropli (uprawnienia budowlane).

Konstrukcja nośna wieży składa się z ośmiu żelbetowych słupów, opartych na oddzielnych stopach stojących na palach. Słupy związane są między sobą pięcioma żelbetowymi pierścieniami, rozstawionymi w pionie co 5,1 m. Do uzbrojenia słupów użyto zwykłych prętów oraz rur ze specjalnym szwem; służą one równocześnie do napełniania i opróżniania zbiorników. Dno górnego zbiornika ma 8 żeber usztywniających, część górną stanowi kulista łupina cienkościenna. W miejscu połączenia obu części pogrubiono ścianę i utworzono w ten sposób pierścień zapewniający współpracę obu elementów. Cała konstrukcja została wykonana z żelbetu. Beton wykonano na cemencie marki 680. Ilość cementu w konstrukcji nośnej wynosi 300 kG/m3, w zbiornikach - 350 kg/m3. Na 1 m3 pojemności zbiorników zużyto 0,116 m3 betonu i 15,6 kg stali (program egzamin ustny).

Obliczenie statyczne zbiornika dolnego, jako zbiornika walcowego o wypukłym ku górze dnie kulistym nie przedstawia trudności. Wielkości statyczne wyznacza się w podobny sposób jak dla zbiornika typu Intze. Obliczenie zbiornika górnego natomiast przeprowadza się wg teorii zbiornika kroplokształtnego, posługując się metodą przybliżoną podaną w pracy.

Powłoka hiperboliczna

Interesującą wieżę wodną o pojemności 3500 m3 zbudowano w latach 1956/57 w Maroku, w mieście Fedala (opinie o programie).  Zbiornik w kształcie odcinka hiperboloidy obrotowej wsparty jest na pierścieniu z betonu sprężonego o średnicy 18,40 m, ustawionym na 18 filarach murowanych i obudowanych ścianą murowaną. Obiekt został zrealizowany na podstawie projektu konkursowego.
Dno zbiornika składa się z dwóch sklepień żelbetowych, wewnętrznego i zewnętrznego, opartych na murowanym pierścieniu wewnętrznym i na sprężonym pierścieniu zewnętrznym W osi zbiornika przechodzi rura żelbetowa o średnicy 2,30 m, mieszcząca klatkę schodową prowadzącą na przekrycie zbiornika.

Przekrycie zbiornika składa się również z 2 sklepień żelbetowych, opartych na ścianie zewnętrznej, na słupach ustawionych wewnątrz zbiornika
oraz na rurze środkowej. Znajdujący się na poziomie 39,50 m pierścień przenosi rozpór sklepień dna i ścian zbiornika. Wykonany jest jako pierścień betonowy, sprężony za pomocą 18 ściągów stalowych złożonych z 4,35 mm każdy (segregator aktów prawnych). Ściągi przebiegają po cięciwach o kącie środkowym 60°. Naciągnięto je do naprężenia 15,6 kG/mm2. Kontrolę naprężeń przeprowadzono początkowo za pomocą tensometrów, zmianę naprężeń natomiast w miarę naciągania dalszych ściągów sprawdzono przez pomiar częstości drgań drutów.

Powłoka hiperboliczna między poziomem 39,50 i 48,00 m została wykonana z betonu sprężonego, przy czym sprężenie przeprowadzono kablami złożonymi z 3 strun 7 mm przebiegającymi w rurkach stalowych 0 23 mm. Trasa kabli biegnie wzdłuż tworzących z góry do dołu, aż do zwężenia hiperboloidy i po skręceniu o kąt 127° wraca znowu do góry po drugich tworzących hiperboloidy. Stal sprężono do naprężenia 93,5 kG/mm2 (promocja 3 w 1). W poziomie 48,00 m założono stalowy pierścień, służący do podparcia pras przy sprężaniu i do zakotwienia kabli.