Wózek dźwigowy

Wózek dźwigowy składa się z ramy wykonanej z kształtowników i blachy stalowej, kółek tocznych, krążków linowych i zblocza z hakiem podnośnym. Liczba kółek tocznych zależna jest od udźwigu nominalnego, aby nie dopuszczać do zbyt dużego zginania liny nośnej oraz nie powodować nadmiernego tarcia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wózek dźwigowy może niekiedy być wyposażony we własną wciągarkę mechanizmu podnoszenia haka z zawiesiem. Wciągarka ma wtedy napęd elektryczny zdalnie sterowany. Na haku podnośnym zaczepiane są pojemniki z masą betonową i dostarczone mogą być w każdy dowolny punkt leżący na osi liny nośnej.
Zastosowanie tego typu urządzenia do transportu masy betonowej ma miejsce przy budowie różnego rodzaju budowli inżynierskich w trudno dostępnych miejscach dla tradycyjnych środków transportu bliskiego (również dalekiego), w szczególności zaś przy wznoszeniu budowli hydrotechnicznych lub komunikacyjnych (konstrukcje mostów żelbetowych) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Stosowanie dźwigów linowych do budowy zapór betonowych jest korzystne ze względu na łatwy dostęp pojemników z masą betonową w każdych warunkach układu terenowego oraz ze względu na możność dostawy masy betonowej o dowolnej konsystencji (pojemnikami), co nie jest możliwe przy transporcie masy np. przenośnikami taśmowymi, a tym bardziej przy transporcie rynnowym, przy którym możliwe jest zastosowanie jedynie konsystencji płynnej. Przy budowach betonowych zapór wodnych stosuje się dźwigi linowe o znacznych rozpiętościach dochodzących do 1000 m, udźwigu powyżej 25 T, o znacznych prędkościach przejazdu wózka dźwigowego (6-MO m/s) oraz o dużych wydajnościach, dochodzących do 100 m3 masy betonowej na godzinę (uprawnienia budowlane).

Dla zwiększenia wydajności dźwigów linowych w nowszych konstrukcjach przewiduje się dwa ciągi transportowe z dwoma linami nośnymi i dwoma wózkami dźwigowymi, z tym że liny nośne zamocowane są z jednego końca do jednego masztu stałego (odpowiednio zakotwionego), zaś po przeciwnej stronie usytuowane są dwa maszty przejezdne na torach szynowych w układzie radialnym (np. dźwig linowy przy budowie zapory w Solinie), do których każda z lin nośnych zamocowana jest oddzielnie (program egzamin ustny).

Ruch przejezdny masztów ruchomych

Ruch przejezdny masztów ruchomych, jak również wszelkie operacje z mechanizmami ruchu wózków oraz opuszczania i podnoszenia zawiesi z pojemnikami masy betonowej dokonywane są przez operatorów (osobny dla każdego ciągu) z kabin sterowniczych usytuowanych oddzielnie w konstrukcji masztu stałego. Wszelkie napędy sterowane są zdalnie.
Dużego znaczenia dla rozprowadzenia masy betonowej przy budowlach typu łukowego, szczególnie o większych szerokościach, nabiera transport poprzeczny. Zastosowanie znajdują w takich przypadkach różne urządzenia obrotowe rozprowadzające masę betonową, zaopatrzone w przenośniki taśmowe lub rynny (opinie o programie).

Metody obliczania i wzory do określenia wydajności poszczególnych środków transportu bliskiego, poziomego oraz poziomo-pionowego (przenośnikowego), które miały zastosowanie przy podawaniu suchych składników masy betonowej do urządzeń wytwórczych, podano w rozdz. 4. W dużej mierze identyczne środki transportowe będą miały zastosowanie również do transportu bliskiego masy betonowej i tym samym obliczanie wydajności będzie odbywało się na tych samych zasadach.

Transport daleki masy betonowej ze scentralizowanych wytwórni do placów budowy lub poszczególnych obiektów odbywać się może przy zastosowaniu środków transportu drogowego, szynowego oraz w pewnym zakresie transportu linowego (segregator aktów prawnych).

Do transportu drogowego na terenie placu budowy przystosowane są specjalne wózki z napędem silnikowym (wozidła) z zasobnikami na masę betonową o konstrukcji umożliwiającej opróżnianie ich przez przechylenie w dwóch, a niekiedy w trzech kierunkach. Moc silników waha się w granicach od 15-P -i-48 KM, pojemność do 0,4 m3 masy betonowej i prędkość jazdy do 20 km/h (promocja 3 w 1).