Załamania światła

Dzięki wysokim współczynnikom załamania światła dyspersji ma żywy blask i grę barw, dlatego mimo ciemnej barwy znalazł zastosowanie w zdobnictwie. Występuje zarówno w skałach macierzystych, jak i w złożach wtórnych w postaci kryształów i ziarn w piaskach i żwirach. Obecnie używa się głównie rutylu syntetycznego (program uprawnienia budowlane na komputer).
Nazwa tego minerału pochodzi od nazwiska szwajcarskiego mineraloga Benedykta de Saussure’a. Jest to produkt przeobrażenia zasadowego plagioklazu - anortytu. Saussuryt składa się głównie z mieszaniny zoizytu i skapolitu.

Twardość jego wynosi 6,5 w skali Mohsa, gęstość 3,2 g/cm3. Jest nieprzezroczysty, barwę ma białą do jasnozielonej; współczynnik załamania światła około 1,70. Pod względem wymienionych własności podobny jest do jadeitu (żadeitu).
Sepiolit jest uwodnionym krzemianem magnezu, tworzącym bardzo porowate skupienia o budowie drobnokrystalicznej. Przełam ma muszlowy lub ziemisty. Twardość sepiolitu wynosi 2—2,5 w skali Mohsa, gęstość około 2 g/cm3. Dzięki dużej porowatości kawałki tego minerału mogą utrzymywać się na powierzchni wody, stąd pochodzi jego nazwa - pianka morska. Barwę ma białą, szarą, żółtawą lub czerwonawą. Charakterystyczną cechą rozpoznawczą jest przyleganie do języka (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Sepiolit jest produktem przeobrażenia serpentynu. W serpentynitach tworzy pokłady i nieregularne skupienia. Najwięcej sepiolitu eksploatuje się w Eskischehir w Małej Azji (Anatolia). Wykonane z oszlifowanego na mokro materiału przedmioty impregnuje się tłuszczem, dzięki czemu uzyskują wysoka połysk. Minerał ten jest niemal całkowicie zużywany do wyrobu bardzo popularnych w niektórych krajach Europy fajek i cygarniczek (uprawnienia budowlane).
Krzemianem magnezu o wzorze Mg6[(OH)8|Si4Oi0] jest serpentyn. Nie tworzy on wyraźnych kryształów, lecz zbite skupienia skrytokrystaliczne, które pod mikroskopem ujawniają budowę blaszkowatą - antygoryt - lub włóknistą - chryzotyl.

Barwa serpentynu

Barwa serpentynu jest zielona o różnych odcieniach aż do niemal czarnej (program egzamin ustny). Jest przeświecający do nieprzezroczystego. Twardość jego wynosi 3-4 w skali Mohsa, gęstość 2,5-2,7 g/cm3. Serpentyn jest minerałem wtórnym, będącym produktem hydrotermalnego przeobrażenia głównie oliwinu i piroksenów, rzadziej amfiboli. Nieraz tworzy duże masy skalne, zwane serpentynitami. Przeświecające, zbite odmiany serpentynu o jednolitej barwie zielonej lub żółtawej noszą nazwę serpentynu szlachetnego. Używane są przeważnie do wyrobu drobnych przedmiotów ozdobnych, niejednokrotnie grawerowanych (opinie o programie).

Bowenit jest bladozielonawą odmianą serpentynu przypominającą jadeit. Williamsit ma barwę czarnozielonawą. W zbitych serpentynach poprzecinanych żyłkami węglanów: kalcytu, dolomitu lub magnezytu, widoczne są piękne wzory i desenie, zwłaszcza po oszlifowaniu. Odmiany te są używane do celów dekoracyjnych oraz do wyrobu drobnych przedmiotów, jak przybory do pisania itp. W jubilerstwie używa się także niekiedy włóknistego’ chryzotylu (segregator aktów prawnych).

W Polsce serpentynity występują na Dolnym Śląsku w okolicy Sobótki (na południe od Wrocławia), między Ząbkowicami i Niemczą oraz w Górach Sowich. Znajdują się wśród nich odmiany odznaczające się dużym bogactwem barw i nadające się do polerowania. Ze względu na plamisty, przypominający skórę węża rysunek widoczny szczególnie na wypolerowanych powierzchniach serpentynitów, nazywano je dawniej żmijowcami lub wążowcami. Serpentynity są stosowane do dekoracji wnętrz i do wyrobu drobnych przedmiotów artystycznych, jak wazy, lichtarze, popielniczki itp. Ambona w kościele św. Magdaleny we Wrocławiu została wykonana ze skały serpentynowej z okolic Sobótki.

Sfaler.yt jest siarczkiem cynku ZnS. Jest on najważniejszą rudą cynku (promocja 3 w 1). Niewielka twardość (3,5-4 w skald Mohsa) oraz łupliwość sześciokierunkowa, równoległa do ścian dwunastościanu rombowego, uniemożliwiają szersze wykorzystanie sfalerytu w zdobnictwie.