Zależność własności drewna

W drewnie powstają odkształcenia trwałe nawet przy niewielkich obciążeniach. Iwanow wyraża pogląd, że właściwie należałoby zrezygnować z określania granicy sprężystości drewna (program uprawnienia budowlane na komputer).
W odniesieniu do drewna nawet mało czułe przyrządy pomiarowe pozwalają stwierdzić powstawanie trwałych odkształceń już przy niewielkich obciążeniach nieomal że jednocześnie z chwilą rozpoczęcia badania.

Zależność własności drewna od szeregu czynników utrudnia dokładne określenie wielkości odkształcenia celem ustalenia umownej granicy sprężystości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Charakter i wielkość odkształceń zależą od występujących w materiale naprężeń. Pod działaniem sił rozciągających lub sił ściskających występują zmiany długości (wydłużenie lub skrócenie) i zmiany przekroju poprzecznego (zmniejszenie lub zwiększenie powierzchni przekroju) (uprawnienia budowlane).

Przyrost długości (dodatni lub ujemny) jest to wyrażona w jednostkach długości różnica długości końcowej i długości początkowej. Mianem wydłużenia jednostkowego określa się stosunek przyrostu długości do długości początkowej (wielkość • wydłużenia przypadająca na jednostkę długości):
Do pewnej charakterystycznej granicy, zwanej granicą proporcjonalności, odkształcenia materiału są wprost proporcjonalne do naprężeń (program egzamin ustny).

Na skutek różnokierunkowej budowy drewna moduł sprężystości w kierunku podłużnym (wzdłuż włókien - E|| ) jest u drewna wielokrotnie wyższy od modułu sprężystości w kierunku poprzecznym (prostopadle do przebiegu włókien - EL ). Przy ścisłych rozważaniach należy moduł sprężystości w kierunku poprzecznym zróżnicować na moduł w kierunku stycznym (E/ ) i moduł w kierunku promieniowym (Er ); moduł w kierunku stycznym ma niższą wartość niż moduł w kierunku promieniowym.
Liczba Poissona. Przy rozciąganiu materiału występują w parze ze zmianami długości zmiany poprzecznych wymiarów próbki, których następstwem jest przewężenie materiału. Dla próbki okrągłej o średnicy do odkształcenie poprzeczne (opinie o programie).

Odkształcenie poprzeczne

Odkształcenie poprzeczne i odkształcenie podłużne pozostają w stałym stosunku; stosunek odkształcenia podłużnego do odkształcenia poprzecznego
nosi miano liczby Poissona.
Sztywność jest to opór, jaki materiał stawia odkształceniom sprężystym. Wskaźnikiem sztywności jest wielkość odkształcenia. Im większe jest odkształcenie przy danym naprężeniu, tym mniejsza jest sztywność i na odwrót (segregator aktów prawnych).

Plastyczność jest to własność materiału polegająca na zdolności przyjmowania pod działaniem siły nadawanych mu odkształceń oraz trwałego ich zachowywania. Drewno w normalnym stanie i w normalnych warunkach wykazuje małą plastyczność i zachowuje się jak materiał kruchy. Celem przejściowego zwiększenia plastyczności poddaje się drewno obróbce cieplno-wodnej (obróbka hydrotermiczna), działając na nie gorącą wodą lub gorącą parą wodną, powoduje zmiękczenie substancji międzykomórkowej (substancje pektynowe i lignina) i rozluźnienie więzi między komórkami. Ponowne utwardzenie uzyskuje się za pomocą wysuszenia i ostudzenia drewna.

Plastyczność i sprężystość stanowią przeoiwne cechy drewna; zwiększenie plastyczności jest równoznaczne z obniżeniem modułu sprężystości. Plastyczność odgrywa dużą rolę przy łuszczeniu drewna, skrawaniu oklein i przy obróbce drewna gięciem; zwiększenie plastyczności uzyskuje się przez odpowiednio dobraną obróbkę cieplno-wodną. Drewno wygięte przy sztucznie zwiększonej plastyczności po wysuszeniu zachowuje trwale nadane mu kształty (promocja 3 w 1). Granica plastyczności określona jest na wykresie punktem Q (eq. ).

Pod wpływem naprężeń odpowiadających granicy plastyczności występują w materiale odkształcenia trwałe oraz zjawisko płynięcia. Płynięcie materiału polega na tym, że odkształcenie zwiększa się bez wzrostu lub nawet przy spadku naprężenia, wobec czego wykres przebiega na pewnym odcinku wzdłuż łamanej linii poziomej. Zjawisko płynięcia występuje wyraźnie w materiałach plastycznych, które dają się w sposób trwały rozciągać. Własności plastyczne zaznaczają się wyraźnie w materiałach ciągliwych, słabo natomiast w materiałach kruchych.