Zastosowanie szklanych lin sprężających

Zastosowanie szklanych lin sprężających wydaje się na razie niedostatecznie opracowane do realizacji w skali przemysłowej, dalsze badania mogą jednak doprowadzić do wniosków bardziej optymistycznych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Podjęto również próby wykorzystania jako cięgien sprężających lin z włókien nylonowych. Wytrzymałość takich włókien dochodzi do 80 kG/mm2; mają one dużą odporność na agresywność chemiczną wszelkich środowisk. Również zagadnienie użycia do konstrukcji sprężonych tych, czy też innych włókien syntetycznych wymaga jeszcze długotrwałych badań laboratoryjnych.

Obecnie podamy tylko kilka uwag i zaleceń mających znaczenie dla praktyki wykonawczej.

Przekrój podłużny belki sprężonej i rozmieszczenie uzbrojenia sprężającego określone są zmiennością przekroju poprzecznego, zmiennością siły sprężającej oraz zmiennością mimośrodu uzbrojenia wzdłuż belki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Biorąc pod uwagę dwa pierwsze najważniejsze kryteria dochodzimy w ten sposób do 4 typów belek sprężonych:
1) o stałym przekroju i stałej sile sprężającej,
2) o stałym przekroju i zmiennej sile sprężającej,
3) o zmiennym przekroju i stałej sile sprężającej,
4) o zmiennym przekroju i zmiennej sile sprężającej.
Belki typu a) są w wykonaniu najprostsze i znajdują zastosowanie przy niezbyt wielkich rozpiętościach, belki typu b) i d) stosuje się do dużych belek mostowych, a belki typu c) do dwuspadowych przekryć dachowych. Zastosowanie zmiennej siły sprężającej prowadzi do oszczędności uzbrojenia, lecz wymaga zakładania zakotwień pośrednich i naciągu przynależnych kabli, co utrudnia wykonawstwo i zwiększa koszty z tym związane (uprawnienia budowlane).
Ekonomiczne stosunki wysokości do rozpiętości belek wolnopodpartych wahają się w granicach ‘/H-T1/:O; górna granica wynosi ok. Vso dla belek mostowych i VM dla lekkich belek budowlanych.

Przekroje poprzeczne belek sprężonych

Dla uniknięcia nadmiernych naprężeń rozciągających obniżono w przypadku d) przekroje nad podporami, wypełniając je później chudym betonem. Zastosowanie silnej zmienności przekroju umożliwia złagodzenie krzywizn trasy kabla lub nawet założenie kabli prostoliniowych, co jest okolicznością korzystną ze względu na redukcję strat tarcia kabli (program egzamin ustny).
Ekonomiczny stosunek wysokości do rozpiętości belek ciągłych waha się najczęściej w granicach V16H-V22; górną jego wartość można ocenić na Vso-t-Vbo. Takie smukłe belki wymagają jednak dużej intensywności sprężenia i betonu wyborowej jakości (opinie o programie).

Przekroje poprzeczne belek sprężonych mają zazwyczaj kształt prostokątny, teowy ze stopką górną lub dolną, dwuteowy lub skrzynkowy; inne kształty należą do rzadkości. Im większy jest ciężar stały (działający od chwili sprężenia) w porównaniu z obciążeniem ruchomym użytkowym, tym mniej obciążona jest stopka dolna, która może być zmniejszona lub nawet usunięta (przekrój teowy ze stopką górną). Wymiary stopki dolnej są jednak również określone koniecznością pomieszczenia w niej kabli sprężających z niezbędnym otuleniem betonu. Natomiast w belkach lekkich o stosunkowo znacznym obciążeniu użytkowym oraz w belkach o uzbrojeniu prostoliniowym (w szczególności strunobetonowych), w których w przekroju nad podporą występują wyłącznie momenty sprężające - stosuje się przeważnie przekroje o szerokiej stopce dolnej, w szczególności zaś przekroje teowe ze stopką dolną (segregator aktów prawnych).

Grubość środnika belek ograniczona jest warunkiem naprężeń ścinających i naprężeń głównych rozciągających oraz - z punktu widzenia wykonawczego - możliwością zanurzenia wibratora wgłębnego. Przy zastosowaniu sprężenia dwukierunkowego (przez naciągnięcie strzemion) oraz wibrowania powierzchniowego i oczywiście wyborowego betonu można uzyskać niewielkie grubości oraz kształty przekroju przypominające przekroje stalowe (promocja 3 w 1).