Zdolność wzmagania odpowiedzi

ADIVAR ladywar] Halide Edip, 1884- 1964, tur. pisarka, działaczka spoi. i polit.; współtwórczyni literatury nar.; prof, literatury ang. uniw. w Stambule; 1950-54 posłanka do parlamentu; powieści o tematyce polit. i spoi.-obyczajowej; rzeczniczka równouprawnienia kobiet tur.; wspomnienia, publicystyka, historia literatury angielskiej. ADJANI [adżani) Isabelle, ur. 1955, fr. aktorka film. i teatr.; role film. (Miłość Adeli H., Lokator, Violette i Franęois, Nosferatu wampir, Camille Claudel, Opętanie): 1972 w Comedie Franęaise; role teatr. m.in. w sztukach Moliera, F. Garcii Lorki, J. Giraudoux, H. de Mon- therlanta (program uprawnienia budowlane na komputer).

ADJUWANT IMMUNOLOGICZNY, substancja wykazująca zdolność wzmagania odpowiedzi immunologicznej w stosunku do różnych antygenów; pobudza funkcje makrofagów prowadzące do pobudzenia limfocytów; następuje wzrost komórkowej i huinoralnej odpowiedzi immunologicznej; wyróżnia się adjuwanty miner, (wodorotlenek glinu, krzem., bentonit, emulsje olejowo- - wodne), syntet. (związki polisacharydowe, glikoproteinowe i polinukleoty- dowe) oraz biol. (ekstrahowane składniki ścian bakteryjnych) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

ADLER Alfred, 1870-1937, austr. lekarz i psycholog; początkowo zwolennik S. Freuda, stworzył własny kierunek zw. psychologią indywidualną; Psychologia indywidualna w wychowaniu. Sens życia. Adler |ądla’| Dankmar 1844-1900, architekt amer. pochodzenia niem.; odegrał istotną rolę w szkole chicagowskiej; współpracował z L.H. Sulli- vanem; realizacje m.in. Wainwright Building w Saint Louis i audytorium w Chicago. Adler Friedrich, 1879-1960, syn Victo- ra, austr. filozof, pisarz i publicysta; jeden z przywódców austr. socjaldemokracji, teoretyk austromarksizmu; współorganizator i sekt. gen. Międzynarodówki 2 V₂ (1921), a 1923-40 - Socjalist. Międzynarodówki Robotniczej (uprawnienia budowlane).

Malarz i grafik

ADLER Guido, 1855-1941, muzykolog austr.; wyd. dawnej muzyki austr.; studia nad systematyką i metodologią no- wocz. muzykologii. Adler Jankiel, 1895-1949, malarz i grafik; działał gl. za granicą (Niemcy, Francja, W. Brytania); ekspresjonist. kompozycje o tematyce zaczerpniętej z folkloru żyd. oraz poświęcone tragedii zagłady Żydów podczas wojny i okupacji hitl.; portrety. ADLER Max, 1873-1937, austr. filozof i socjolog; teoretyk austromarksizmu, wyd. Marx-Studien, usiłował łączyć marksizm z neokantyzmem; w działalności polit. byl centrystą (program egzamin ustny).

ADLER Victor, 1852-1919, austr. działacz socjalist.; zal. i przywódca Partii Austrii; współorganizator i teoretyk II Międzynarodówki. ADMINISTRACJA: l) ogól czynności zarządzania; 2) ogół organów zajmujących się zarządzaniem. Administracja państwowa, funkcja państwa polegająca na praktycznym i bezpośrednim wykonywaniu jego zadań, odróżniana od funkcji ustawodawczej i od wymiaru sprawiedliwości; także zespól organów państw, pełniących tę funkcję (opinie o programie).

Określenie to stosowano w Polsce od zmian ustrojowych z 1950 i 1952 do 1990 na oznaczenie zespołu zadań a.p., jak i wykonujących je organów: naczelnych i centr. (ministrowie, kierownicy urzędów centr.) oraz terenowych (terenowe organy a.p. od reform 1972 i 1975 - wojewodowie, prezydenci miast, naczelnicy miast, gmin i dzielnic). Wraz z wprowadzeniem samorządu terytorialnego 1990 dla a.p., jako zespołu zadań, przyjęto określenie administracji publ., natomiast dla terenowych organów a.p., które nie stały się organami samorządu terytorialnego (zwł. wojewodowie) - określenie administracji rządowej. Administracja publiczna, organizatorska i wykonawcza funkcja państwa, którą w Polsce od zmian ustrojowych z 1950 i 1952 do 1990 określano nazwą administracja państwowa; a.p. ujmowana również jako zespól organów pełniących tę funkcję jest wykonywana od 1990 przez: administrację rządową, samorząd terytorialny oraz inne rodzaje samorządu (segregator aktów prawnych).

Administracja zastępcza (az), konspiracyjna sieć adm. tworzona od 1940 przez KG ZWZ (następnie AK) oraz od 1941 równolegle też przez Delegata Rządu RP na Kraj (1943 scalone); celem AZ było zapewnienie funkcjonowania administracji państw, w czasie powstania powszechnego i w początkowym etapie odradzania się państwa (promocja 3 w 1).